فريفتگى از قضاوت ديگران

من مواعظ علي بن الحسين (عليه السلام):

« كم من مفتونٍ بحسن القول فيه ، وكم من مغرورٍ بحسن الستر عليه ، وكم من مستدرجٍ بالإحسان عليه ».(تحف العقول صفحه 281).

مقام معظم رهبری(دامت برکاته)  در شرح این حدیث می فرمایند :

چه بسا افرادى كه فريب تعريف‏ ها و تحسين‏ هايى كه مردم از آنان مى ‏نمايند مى‏ خورند. انسان نبايد فريفته قضاوتهاى مردم ، درباره خودش شده و بخاطرتساويل نفسانى از قضاوت صحيح در مورد خودش غفلت ورزد و توجه به اين مسأله بالخصوص براى مسئولين حائز اهميت است.

و همچنين انسان نبايد ازاينكه خداوند عيوب او را پوشانده ، مغرور شود و خيال كند كه هميشه بدي هاى او مستور مى ‏ماند. چه بسا خداوند در همين دنياآنها را فاش كند و اگر دراين دنيا هم با لطف و احسان خود فاش نكرد ، در قيامت (روزى كه باطن افراد ظاهر مى‏ شود) آشكار كند.

لذا ائمه (عليهم السلام)همانطور كه در دعاى شعبانيه نقل شده ، از خدا مى‏ خواستند كه : «الهى لا تفضحنى يوم القيامة على رؤس الاشهاد».

و چه بسا افرادى كه در اثر نعم الهى گرفتار استدراج می ‏شوند ، «وسنستدرجهم من حيث لا يعلمون».پس نبايد ما بخاطر تمجيدهاى مردم و ستر الهى واعطاى نعم او از قضاوت صحيح در مورد خود غفلت نمائيم.